4 augustus

Zaterdag 4 augustus 22:00 uur
Er is niemand die last heeft van heimwee. Dit komt omdat we het zo druk hebben, maar ook omdat we geen contact hebben met het thuisfront. Er werd zelfs gezegd dat de reacties van het thuisfront op de blog maar niet hardop voorgelezen moesten worden: ‘Dan besef ik dat ze aan me denken en daar kan ik niet zo goed tegen’. Dat neemt niet weg dat de leiding de reacties wel leuk vindt, hoor! Vooral doorgaan!
Regelmatig praten we met elkaar wat er wel en niet leuk is aan deze tijd. De vriendelijkheid en bezorgdheid van de Moldavische mensen vinden we zeer positief. Ze zijn heel bezorgd om ons, willen alles voor ons doen en verwennen ons heel erg. Ook het samenzijn als groep is ontzettend positief. We hebben elkaar goed leren kennen, we lachen en huilen samen en er zijn zeer goede en intense gesprekken.
Teams Erik en Rolinka vinden de wc in hun gasthuis vreselijk. Het stinkt en er zitten soms heeeele grote spinnen. Inez, Myrna en Bram stonden op een gegeven moment rond 00:00 uur te smoezen in de deuropening. Rolinka fluisterde dat het tijd werd om te gaan slapen. ‘Oh, Rolinka, gelukkig, je bent wakker. Er zit een joekel van een spin in de wc. Kun jij er iets aan doen?’. Rolinka (de held) ging naar de wc en haalde een grote spin en een duizendpoot weg. Toen kon de tweeling (zo noemen we ze vanaf dag 1) rustig plassen en kon iedereen gaan slapen.

Vanmorgen hadden we een half uurtje later ontbijt. Om 10:00 uur werden we door een taxibus opgehaald en naar Chisinau gebracht. Dit keer zagen we de tocht er naar toe en de stad bij daglicht. Het was ongeveer een half uur rijden over vrij redelijk wegdek.
In Chisinau kwamen Vitalie en zijn zoon Christian bij ons. Vitalie is met ons langs het parlementsgebouw en het regeringsgebouw gelopen en hij heeft ons een grote Orthodoxe kerk laten zien. Allemaal goud wat er blinkt. 90 % van de Moldaviërs is orthodox, maar dat zijn meestal orthodoxen op wieltjes: naar de kerk als ze gedoopt worden, gaan trouwen en dood gaan. Heel af en toe met Pasen, maar dat is het wel.
Moldavië is rond 1500 even een koninkrijk geweest. We hebben het standbeeld gezien van deze koning en de grote weg door Chisinau was vernoemd naar deze koning.
In 2009 is er een grote opstand geweest in Moldavië en zijn het parlementsgebouw en de residentie van de president vernield. De residentie is daarna afgebroken en het parlementsgebouw is gerepareerd. Dit heeft de vorm van een opengeslagen boek. Eind augustus 2009 is Moldavië onafhankelijk geworden van Rusland en hebben ze hun taal veranderd naar het Roemeens. Je ziet op sommige plekken nog Russische tekens staan, maar meestal gebruiken ze onze letters.
Daarna zijn we naar een grote markt gelopen. Daar was alles te koop en op de markt werden reparaties uitgevoerd. Er lagen onderdelen voor bijvoorbeeld een kettingzaag en er werd ergens klinknagels ingeslagen. Spijkers werden per gewicht verkocht; een bundeltje met een elastiekje erom en dan afgewogen en verkocht. Buiten stonden zigeuners met kleding en schoenen, maar die werden door de politie weggestuurd.
Daarna zijn we naar een andere markt gelopen om souvenirs te kopen. We hadden ons verdeeld in 2 teams. Het ene team heeft bij een pizzeria geluncht, het andere team heeft heerlijk koel bij McDonalds gezeten. Om 14:00 uur troffen we elkaar weer in het park.
We zijn toen met de trolleybus naar een groot overdekt winkelcentrum geweest met Westerse winkels. Je gelooft het niet, maar we liepen daar Hessel tegen het lijf: onze contactpersoon van Livingstone!! Hij is met zijn gezin en een groep uit Apeldoorn in Moldavië geweest om ook te bouwen en vliegt vanmiddag weer terug naar Nederland.
Nadat iedereen voorzien was van souvenirs, zijn we gaan eten in een typisch Moldavisch restaurant. De obers serveerden in Moldavische kledij en we kregen Moldavisch voedsel. Er was weinig wat we nog niet gehad hadden. Dat betekent dat de inwoners van Straseni ons ook al goed voorzien hebben van traditioneel voedsel en dat vinden we leuk. We hoorden ook dat Vitalie allerlei tips heeft gegeven: niet te vet vlees en een goed en zoet ontbijt.
Om 20:00 uur werd de taxichauffeur gebeld en werden we terug naar Straseni gereden.
Het was een leuke dag, weer eens wat anders dan bouwen en kinderwerk.