Straseni
Door: Rolinka Groenhof
Blijf op de hoogte en volg Erica
25 Juli 2018 | Moldavië, Străşeni
25 juli 7:00 uur
Gisteravond rond 9:10 uur landden we in Chisinau in de schemer. Nadat we onze bagage hadden gevonden, stond Vitalie ons op te wachten. Hij spreekt goed Engels, dat is fijn. Hij vertelde ons dat ze Nederlands weer hadden besteld: regenachtig. Op dat moment was het droog, maar je zag inderdaad overal plassen op de straat.
Hij bracht ons naar buiten waar een taxibus gebeld werd. Daar werden alle koffers en mensen ingestouwd en toen gingen we naar Straseni. Een reis van zo’n 45 minuten.
We startten dus in de hoofdstad en dat begon zoals een hoofdstad eruit ziet: een brede, zesbaans weg met veel lichtreclame langs de weg. Reclame van onbekende merken. Oh nee, ook een paar van Mc Donalds (voelt Miriam zich thuis) en een keer Mexx en Jack and Jones.
Er was veel verkeer, veel hoge flats langs de weg die deden denken aan het Oostblok en de elektriciteitskabels gaan hier bovengronds. Het was heuvelachtig en met al die lichtjes zag dat er mooi uit.
Toen we van die grote weg af kwamen, begon het wegdek slijtage te vertonen. De chauffeur reed rustig om alle gaten heen, hij was het gewend.
Buiten Chisinau werd de weg beduidend slechter. De weg was heel breed, je kon makkelijk inhalen op je eigen weghelft, en de enige streep die je zag was de middenstreep. Geen straatverlichting maakte het erg donker en op sommige stukken hield de chauffeur behoorlijk in omdat hij het niet goed kon zien.
In Straseni kwam er een auto voor ons rijden die ons de weg naar de Missionariswoning leidde. Het bleek Adrien te zijn, de projectleider. In het huis waren nog 3 mannen die ons verwelkomden met thee, brood en koek.
Nadat we iets gegeten hadden, werden we verdeeld over 2 gastgezinnen. Het was even uitzoeken hoe, maar de teams van Erik en Rolinka zijn met iemand meegegaan (de naam zijn we al kwijt) en het team van Evert is met Adrien meegegaan. Joas slaapt 1 nachtje bij nog iemand anders.
Evert heeft Charlot en Miriam onder zijn hoede, Erik heeft Ineke en Bram onder zijn hoede en Rolinka heeft Inez en Myrna onder haar hoede.
De teams van Erik en Rolinka gingen met een ander busje naar het gastgezin. Dit gezin bestaat uit een vader, moeder Mariana, dochter Camilia van bijna 8 en een zoon die lag te slapen. Het is een mooi huis met veel ruimtes. Er was een hele grote slaapkamer voor de dames met 4 bedden en aansluitend een kleine slaapkamer voor de jongens waar twee matrassen op de grond liggen. Het ziet er keurig uit!
De wc is achter het huis: een gat in de grond met een plank met gat waar je op moet zitten. Wel iets anders dan wij gewend zijn....
We hebben ons geïnstalleerd en rond 00:30 uur was bijna iedereen in slaap.
Het was een vermoeiende dag geweest, daar waren we het allemaal over eens.
Gisteravond rond 9:10 uur landden we in Chisinau in de schemer. Nadat we onze bagage hadden gevonden, stond Vitalie ons op te wachten. Hij spreekt goed Engels, dat is fijn. Hij vertelde ons dat ze Nederlands weer hadden besteld: regenachtig. Op dat moment was het droog, maar je zag inderdaad overal plassen op de straat.
Hij bracht ons naar buiten waar een taxibus gebeld werd. Daar werden alle koffers en mensen ingestouwd en toen gingen we naar Straseni. Een reis van zo’n 45 minuten.
We startten dus in de hoofdstad en dat begon zoals een hoofdstad eruit ziet: een brede, zesbaans weg met veel lichtreclame langs de weg. Reclame van onbekende merken. Oh nee, ook een paar van Mc Donalds (voelt Miriam zich thuis) en een keer Mexx en Jack and Jones.
Er was veel verkeer, veel hoge flats langs de weg die deden denken aan het Oostblok en de elektriciteitskabels gaan hier bovengronds. Het was heuvelachtig en met al die lichtjes zag dat er mooi uit.
Toen we van die grote weg af kwamen, begon het wegdek slijtage te vertonen. De chauffeur reed rustig om alle gaten heen, hij was het gewend.
Buiten Chisinau werd de weg beduidend slechter. De weg was heel breed, je kon makkelijk inhalen op je eigen weghelft, en de enige streep die je zag was de middenstreep. Geen straatverlichting maakte het erg donker en op sommige stukken hield de chauffeur behoorlijk in omdat hij het niet goed kon zien.
In Straseni kwam er een auto voor ons rijden die ons de weg naar de Missionariswoning leidde. Het bleek Adrien te zijn, de projectleider. In het huis waren nog 3 mannen die ons verwelkomden met thee, brood en koek.
Nadat we iets gegeten hadden, werden we verdeeld over 2 gastgezinnen. Het was even uitzoeken hoe, maar de teams van Erik en Rolinka zijn met iemand meegegaan (de naam zijn we al kwijt) en het team van Evert is met Adrien meegegaan. Joas slaapt 1 nachtje bij nog iemand anders.
Evert heeft Charlot en Miriam onder zijn hoede, Erik heeft Ineke en Bram onder zijn hoede en Rolinka heeft Inez en Myrna onder haar hoede.
De teams van Erik en Rolinka gingen met een ander busje naar het gastgezin. Dit gezin bestaat uit een vader, moeder Mariana, dochter Camilia van bijna 8 en een zoon die lag te slapen. Het is een mooi huis met veel ruimtes. Er was een hele grote slaapkamer voor de dames met 4 bedden en aansluitend een kleine slaapkamer voor de jongens waar twee matrassen op de grond liggen. Het ziet er keurig uit!
De wc is achter het huis: een gat in de grond met een plank met gat waar je op moet zitten. Wel iets anders dan wij gewend zijn....
We hebben ons geïnstalleerd en rond 00:30 uur was bijna iedereen in slaap.
Het was een vermoeiende dag geweest, daar waren we het allemaal over eens.
-
25 Juli 2018 - 07:20
Helene:
mooi dat Vitalie engels spreekt is toch iets makkelijker in de omgang met praten,dat hij nederlands weer besteld had nou denk niet dat hij zit te wachten op deze tempraturen die er nu in nederland zijn vandaag 34 graden en morgen 36 graden,lijkt mij dan geen pretje om in dat weer te moeten werken,ach en regen zijn wij in nederland toch wel gewend,het belangrijkste is dat de temperaturen maar aangenaam zijn,oh mac donalds Miriam zal zich er zeker thuis voelen haha ,lijkt mi jeen mooi gezicht die flats met al die verlichting,dat het wegdek niet al te best is komt vooral door de droogte en armoede,en buiten chisnau doe mij het wegdek denken aan spanje in de bergen is ook geen straatverlichting en 1 richtingsverkeer, maar gelukkig hebben jullie een goede chauffeur die jullie veilig op de plaats van bestemming heeft gebracht,jullie zijn mooi ontvangen door adrien met een welkomstmaaltijd was wel ff lekker he na zo lange reis,denk dat het voor iedereen wel even wennen is met de omstandigheden en met de wc en douchen,maar ...wens de groep veel sterkte toe, oo kal zijn de omstandigheden en voorzieningen niet wat jullie gewend zijn ,hou in je achterhoofd het is maar voor 2 weken,jullie weten waar jullie het voor doen als jullie dit in gedachten houden zal het jullie sterkmaken en door deze moeilijke tijd heen helpen,wat zijn wij in nederland dan toch verwend he,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
